Ludzki umysł zaczyna pracować w momencie, kiedy się rodzisz
i nie przestaje działać aż do momentu,
kiedy masz wygłosić publiczne wystąpienie.
i nie przestaje działać aż do momentu,
kiedy masz wygłosić publiczne wystąpienie.
George Jessel
Występowanie przed grupą ludzi jest jedną z najbardziej pożądanych umiejętności wśród ludzi zainteresowanych rozwojem. To dlatego, że występujemy cały czas: w czasie nauki w szkole, podczas prezentacji, ale również, gdy spotykamy się ze znajomymi.
Jak występować publicznie?
I Jak występować przed różnymi grupami społecznymi?
- Znajomi
W grupie znajomych możesz mówić swobodnie i sprawnie. Opowiadaj dowcipy czy śmieszne historie, aby wszyscy tarzali się po ziemi ze śmiechu.
- Uczniowie
- Jury konkursowe
W trakcie wystąpienia przed jury konkursowym mów tak, aby wszyscy wiedzieli, o co ci chodzi.W ich umysłach musi się utworzyć obraz tego, co chcesz im przekazać. Zaciekaw ich!
II Język mówiony a język pisany
Trzeba uświadomić sobie różnicę między językiem pisanym a językiem mówionym. W przypadku tekstu pisanego mamy do czynienia z samym tekstem, który przemawia do nas. W przypadku wypowiedzi mówionej mamy do czynienia bezpośrednio z jej nadawcą. Wypowiedź mówiona jest bardziej swobodna od pisanej, charakteryzuje się mniejszą precyzją oraz mniej rozbudowanymi zdaniami. Tekst pisany musi być bardziej precyzyjny i jednoznaczny, można w nim stosować skomplikowane środki stylistyczne. Czym innym będzie pojęcie “błędy” w tekście pisanym i tekście mówionym. W tekście mówionym może być większa elastyczność w podejściu do poprawności.
III Zasady stylistyczne tekstu mówionego
Istnieją cztery główne zasady stylistyczne tekstu mówionego:
Poprawność językowa.
Zrozumiałość wypowiedzi.
Ozdobność tekstu.
Odpowiedniość stylu.
Ad 1. Poprawność językowa
Poprawność językowa w sumie bardziej związana jest z gramatyką niż stylistyką. Polega ona na przestrzeganiu reguł gramatyki danego języka, a także zasad jego wymowy. Niepoprawność językowa może spowodować niechętny stosunek odbiorcy do mówiącego. Może również sprawić, że to, co powiedziane, nie będzie zrozumiałe.
Ad. 2. Zrozumiałość wypowiedzi
Jest to jedna z podstawowych cech wypowiedzi. Zrozumiałość jest gwarantowana, gdy użyjemy jasnych i właściwych pojęć. Na zrozumiałość wypowiedzi wpływa także szyk wyrazów w zdaniu, a więc chodzi o składnię. Efekt zrozumiałości najlepiej osiągnąć, mówiąc w sposób prosty i naturalny.
Ad. 3. Ozdobność wypowiedzi
Liczy się nie tyle piękne mówienie, co mówienie sprawne. Ozdobność wiąże się z takimi efektami wypowiedzi jak: pomysłowość, dowcip, staranność i płynność. Jest to również dobór słownictwa i jego uporządkowanie.
Ad. 4. Odpowiedniość stylu
Jest to zgodność tekstu z przedmiotem, którego dotyczy i okolicznościami, w których się wypowiadamy. Styl powinien być zawsze dostosowany do formy wypowiedzi.
IV Trema
Chyba każdy miał do czynienia z tremą. Trzeba dodać, że nie ma w tym nic niezwykłego, lęk wywołany zetknięciem się z innymi ludźmi, patrzącymi na nas, jest czymś zwyczajnym. Trema sprawia, że staramy się lepiej przygotować do wystąpienia, a więc ma ona też swoje pozytywne strony. Pozostaje nam nauczyć się żyć z tremą, ale jak to zrobić?
Podstawowym zadaniem, które możemy wykonać, by opanować tremę, jest perfekcyjne przygotowanie naszego wystąpienia. Świadomość, że zrobiliśmy to, co było w naszej mocy i że wszystko jest zapięte na ostatni guzik, pozwala oddalić tremę. Dobry efekt może dać także przeprowadzenie prób przed wystąpieniem, najlepiej w obecności jakiegoś słuchacza, w ten sposób możemy poprawić dostrzeżone w ostatniej chwili błędy, ale także przyzwyczaić się do wygłaszania mowy.
Trzeba postawić sobie pytanie, czego się obawiamy w danej sytuacji i próbować w jakiś sposób wyeliminować te obawy. Należy pamiętać, że nikt nie jest doskonały i nie musimy wymagać od siebie absolutnej doskonałości, wystarczy, że nasze wystąpienie będzie po prostu dobre. Warto dodać, że o większości błędów naszej wypowiedzi wiemy tylko my sami, więc nie należy się nimi przejmować.
Czego zazwyczaj obawiamy się, przemawiając? Przede wszystkim ośmieszenia przed słuchaczami. Tego, że zapomnimy dalszego ciągu naszej wypowiedzi. Należy pamiętać o tym, że przecież wszystko perfekcyjnie przygotowaliśmy.
Nie warto ciągle myśleć o czekającym nas wystąpieniu i nie warto wyobrażać sobie jego przebiegu, gdyż w czasie prezentacji możemy sobie nie poradzić z nieprzewidzianymi zdarzeniami. Przed zapomnieniem naszego tekstu, ochroni nas plan wypowiedzi, który możemy zabrać ze sobą, zawsze możemy do niego zajrzeć, pozwalając sobie na krótką przerwę w mówieniu. Należy pamiętać, że każde potknięcie można zamienić w sukces. Najprostszym sposobem będzie żart, dzięki niemu możemy uzyskać pozytywną uwagę słuchaczy.
V Wystąpienie publiczne w 8 krokach
Myśl, co mówisz
Wystąpienie jest dialogiem z publicznością. Publiczność odpowiada słowami, gestami, miną. To, że ktoś się uśmiecha lub nie, to że ktoś się dziwi bądź wygląda na niezadowolonego, to wszystko jest reakcją na to, co mówisz. To publiczność pomaga mówić dynamicznie. Nie można „klepać” tego, co chcesz powiedzieć. Nie ucz się tekstu na pamięć! Nowe zdania mogą powstawać w trakcie przemówienia. Musisz jednak wiedzieć, co chcesz przekazać. Możesz posiadać plan - punkty swojej wypowiedzi. . Użyj kolorów i rysunków, abyś podczas prezentacji mógł sobie szybko wzrokiem odszukać i przypomnieć, co masz powiedzieć. Dobrze by było, gdyby kartka (oczywiście, estetyczna) z materiałem leżała gdzieś niedaleko ciebie, na wszelki wypadek. Gdy trzymasz kartkę w ręce, masz ograniczone możliwości gestykulacji. Będziesz na nią ciągle spoglądał i upewniał się, co masz powiedzieć. Świadczyć to będzie o tym, że nie przygotowałeś się w stu procentach na wystąpienie. Jednak to, jak to zrobisz, jakich słów użyjesz, kiedy zrobisz pauzę, musi być spontaniczne! Bez tego wypowiedź będzie tylko przeczytana lub wyklepana. Chodzi o naturalną, myślącą osobę, która wychodzi na środek taka, jaka jest i dzieli się swoimi przemyśleniami. Wtedy wypowiedź będzie interesująca i łatwo utrzymasz na sobie uwagę.
Nieuniknione błędy
Błędy są nieuniknione. Tak czy owak je popełnisz! Może powiesz coś inaczej lub pomylisz kolejność. To normalne. W 99% istnieje możliwość, że nikt tego nie zauważy. Bez względu na to, jakie masz umiejętności, na pewno wypadniesz lepiej, niż myślisz. Przed wystąpieniem wyobraź sobie, że publiczność jest zaciekawiona twoim wystąpieniem i że na końcu twojej prezentacji wszyscy klaszczą z podziwu. Zanim wyjdziesz na środek, weź kilka głębokich oddechów. Pamiętaj, że im bardziej będziesz wyluzowany, tym lepsza będzie twoja prezentacja!
Poznaj swoje miejsce wystąpienia
Jeśli masz taką możliwość, poznaj swoje miejsce wystąpienia. Zobacz, jak będziesz się tam czuł, mówiąc to, co chcesz przekazać słuchaczom. Usiądź na miejscu słuchacza i sprawdź, czy będzie ciebie widać. Wróć na scenę i ustaw wszystko tak, by prezentacja przebiegła sprawnie i tak, jak to zaplanowałeś.
Zaufaj sobie
Kilka minut przed wystąpieniem nie myśl o materiale, który przygotowałeś. Zaufaj swojej podświadomości! Pomyśl o czymś przyjemnym, o czymś, co sprawia radość. Kiedy rozpoczniesz, spokojnie powiesz to, co wcześniej przygotowałeś i to, co ci przyjdzie do głowy! Tak będzie łatwiej i swobodniej!
Ładnie, ale swobodnie
Stój prosto, ciężar ciała rozłóż na lekko rozstawionych nogach. Niech twoja głowa będzie wysoko uniesiona, by broda była skierowana do horyzontu. Dzięki temu sprawisz wrażenie osoby pewnej siebie, która wie, , co mówi. Przed wystąpieniem poćwicz gestykulację. Niech twoje gesty będą spokojne, otwarte i płynne. Twoja mowa ciała będzie miała duże znaczenie w komunikacji ze słuchaczami. Zmieniając natężenie głosu, przyciągasz uwagę innych. Na scenie możesz kreować nowe postacie, nowe osoby, które pomogą przyciągnąć uwagę widowni. Ze swoimi strunami głosowymi możesz zdziałać cuda! Zadbaj o ty, by mówić wyraźnie. Nie mów zbyt szybko, bo słuchacze mogą cię nie zrozumieć. Jest sposób, aby się sprawdzić. Nagraj swoje wystąpienie na dyktafon i przesłuchaj parę razy, wtedy będziesz wiedział, co masz poprawić. Występując przed publicznością, manipuluj swoim głosem, dzięki temu zwrócisz na siebie uwagę i publiczność będzie bardzo zaciekawiona. Baw się głosem, aby osiągnąć swoje cele!
Kontakt wzrokowy
Pamiętaj o mimice twarzy. Jej ruchy mogą wywołać duże emocje wśród słuchaczy. Często się uśmiechaj, podnoś do góry brwi, rób miny odpowiadające temu, co mówisz. Dzięki temu słuchacze lepiej zrozumieją to, co masz im przekazać. Osoby, które się wypowiadają, często popełniają zasadniczy błąd - mówią do masy ludzi, ponieważ widzą tłumy. Trzeba pamiętać, by mówić do każdego z osobna, aby do każdego trafić. Porozumienie z inną osobą uzyskujemy wtedy, gdy patrzymy sobie w oczy. Kiedy patrzymy komuś prosto w oczy, podkreślamy pewność siebie. Ponadto im dłużej wymieniamy się z kimś spojrzeniami, tym bardziej możemy być pewni jego szczerości. Gdy oczy “latają” nam po pomieszczeniu, wtedy okazujemy, że jesteśmy zainteresowani czymś innym, że jesteśmy wrogo nastawieni do kogoś, bądź że wyrażamy w ten sposób np. zaloty. Jeśli występujesz przed małą grupą ludzi, możesz patrzeć w oczy każdemu po kolei, natomiast jeżeli grupa jest większa, skacz wzrokiem po wybranych osobach. Nie rób tego zbyt szybko – patrz w oczy około 3 sekund. Dzięki temu słuchacze będą czuli, że mówisz prosto do nich. Jest to bardzo ważne, jeżeli chcesz, by słuchacze cię słuchali i byli tobą zainteresowani.
Rób pauzy
Pauza wzbudza zainteresowanie wśród widowni. Wzbudza napięcie. Dzięki temu słuchacze są zaciekawieni tematem. Nie musisz gnać z tekstem. Staraj się mówić tak, by wszyscy to zapamiętali.
Powtarzanie elementów wypowiedzi
Powtórzenia stosuje się wtedy, gdy wymaga tego odbiorca wypowiedzi lub jej przedmiot. Niejednokrotne powtarzanie o czym była mowa jest celowe, służy lepszemu przekazaniu treści. Jednak w przypadku powtarzania wyrazów, które nie służą naszej wypowiedzi, należy je uznać za niewłaściwe. Zamiast powtórzeń warto używać wyrazów bliskoznacznych lub zaimków. Możemy stosować powtórzenia zdań. Wtedy nasi słuchacze uznają to za celowe powtórzenie, ale lepiej ich unikać, ponieważ mogą świadczyć o nieporadności mówiącego.
Bibliografia
Pozycje zwarte
M. Kuziak Jak mówić, rozmawiać, przemawiać?. Wydawnictwo Park Sp. z o.o, Bielsko Biała 2005
Źródła internetowe
Podstawowym zadaniem, które możemy wykonać, by opanować tremę, jest perfekcyjne przygotowanie naszego wystąpienia. Świadomość, że zrobiliśmy to, co było w naszej mocy i że wszystko jest zapięte na ostatni guzik, pozwala oddalić tremę. Dobry efekt może dać także przeprowadzenie prób przed wystąpieniem, najlepiej w obecności jakiegoś słuchacza, w ten sposób możemy poprawić dostrzeżone w ostatniej chwili błędy, ale także przyzwyczaić się do wygłaszania mowy.
Trzeba postawić sobie pytanie, czego się obawiamy w danej sytuacji i próbować w jakiś sposób wyeliminować te obawy. Należy pamiętać, że nikt nie jest doskonały i nie musimy wymagać od siebie absolutnej doskonałości, wystarczy, że nasze wystąpienie będzie po prostu dobre. Warto dodać, że o większości błędów naszej wypowiedzi wiemy tylko my sami, więc nie należy się nimi przejmować.
Czego zazwyczaj obawiamy się, przemawiając? Przede wszystkim ośmieszenia przed słuchaczami. Tego, że zapomnimy dalszego ciągu naszej wypowiedzi. Należy pamiętać o tym, że przecież wszystko perfekcyjnie przygotowaliśmy.
Nie warto ciągle myśleć o czekającym nas wystąpieniu i nie warto wyobrażać sobie jego przebiegu, gdyż w czasie prezentacji możemy sobie nie poradzić z nieprzewidzianymi zdarzeniami. Przed zapomnieniem naszego tekstu, ochroni nas plan wypowiedzi, który możemy zabrać ze sobą, zawsze możemy do niego zajrzeć, pozwalając sobie na krótką przerwę w mówieniu. Należy pamiętać, że każde potknięcie można zamienić w sukces. Najprostszym sposobem będzie żart, dzięki niemu możemy uzyskać pozytywną uwagę słuchaczy.
V Wystąpienie publiczne w 8 krokach
Myśl, co mówisz
Wystąpienie jest dialogiem z publicznością. Publiczność odpowiada słowami, gestami, miną. To, że ktoś się uśmiecha lub nie, to że ktoś się dziwi bądź wygląda na niezadowolonego, to wszystko jest reakcją na to, co mówisz. To publiczność pomaga mówić dynamicznie. Nie można „klepać” tego, co chcesz powiedzieć. Nie ucz się tekstu na pamięć! Nowe zdania mogą powstawać w trakcie przemówienia. Musisz jednak wiedzieć, co chcesz przekazać. Możesz posiadać plan - punkty swojej wypowiedzi. . Użyj kolorów i rysunków, abyś podczas prezentacji mógł sobie szybko wzrokiem odszukać i przypomnieć, co masz powiedzieć. Dobrze by było, gdyby kartka (oczywiście, estetyczna) z materiałem leżała gdzieś niedaleko ciebie, na wszelki wypadek. Gdy trzymasz kartkę w ręce, masz ograniczone możliwości gestykulacji. Będziesz na nią ciągle spoglądał i upewniał się, co masz powiedzieć. Świadczyć to będzie o tym, że nie przygotowałeś się w stu procentach na wystąpienie. Jednak to, jak to zrobisz, jakich słów użyjesz, kiedy zrobisz pauzę, musi być spontaniczne! Bez tego wypowiedź będzie tylko przeczytana lub wyklepana. Chodzi o naturalną, myślącą osobę, która wychodzi na środek taka, jaka jest i dzieli się swoimi przemyśleniami. Wtedy wypowiedź będzie interesująca i łatwo utrzymasz na sobie uwagę.
Nieuniknione błędy
Błędy są nieuniknione. Tak czy owak je popełnisz! Może powiesz coś inaczej lub pomylisz kolejność. To normalne. W 99% istnieje możliwość, że nikt tego nie zauważy. Bez względu na to, jakie masz umiejętności, na pewno wypadniesz lepiej, niż myślisz. Przed wystąpieniem wyobraź sobie, że publiczność jest zaciekawiona twoim wystąpieniem i że na końcu twojej prezentacji wszyscy klaszczą z podziwu. Zanim wyjdziesz na środek, weź kilka głębokich oddechów. Pamiętaj, że im bardziej będziesz wyluzowany, tym lepsza będzie twoja prezentacja!
Poznaj swoje miejsce wystąpienia
Jeśli masz taką możliwość, poznaj swoje miejsce wystąpienia. Zobacz, jak będziesz się tam czuł, mówiąc to, co chcesz przekazać słuchaczom. Usiądź na miejscu słuchacza i sprawdź, czy będzie ciebie widać. Wróć na scenę i ustaw wszystko tak, by prezentacja przebiegła sprawnie i tak, jak to zaplanowałeś.
Zaufaj sobie
Kilka minut przed wystąpieniem nie myśl o materiale, który przygotowałeś. Zaufaj swojej podświadomości! Pomyśl o czymś przyjemnym, o czymś, co sprawia radość. Kiedy rozpoczniesz, spokojnie powiesz to, co wcześniej przygotowałeś i to, co ci przyjdzie do głowy! Tak będzie łatwiej i swobodniej!
Ładnie, ale swobodnie
Stój prosto, ciężar ciała rozłóż na lekko rozstawionych nogach. Niech twoja głowa będzie wysoko uniesiona, by broda była skierowana do horyzontu. Dzięki temu sprawisz wrażenie osoby pewnej siebie, która wie, , co mówi. Przed wystąpieniem poćwicz gestykulację. Niech twoje gesty będą spokojne, otwarte i płynne. Twoja mowa ciała będzie miała duże znaczenie w komunikacji ze słuchaczami. Zmieniając natężenie głosu, przyciągasz uwagę innych. Na scenie możesz kreować nowe postacie, nowe osoby, które pomogą przyciągnąć uwagę widowni. Ze swoimi strunami głosowymi możesz zdziałać cuda! Zadbaj o ty, by mówić wyraźnie. Nie mów zbyt szybko, bo słuchacze mogą cię nie zrozumieć. Jest sposób, aby się sprawdzić. Nagraj swoje wystąpienie na dyktafon i przesłuchaj parę razy, wtedy będziesz wiedział, co masz poprawić. Występując przed publicznością, manipuluj swoim głosem, dzięki temu zwrócisz na siebie uwagę i publiczność będzie bardzo zaciekawiona. Baw się głosem, aby osiągnąć swoje cele!
Kontakt wzrokowy
Pamiętaj o mimice twarzy. Jej ruchy mogą wywołać duże emocje wśród słuchaczy. Często się uśmiechaj, podnoś do góry brwi, rób miny odpowiadające temu, co mówisz. Dzięki temu słuchacze lepiej zrozumieją to, co masz im przekazać. Osoby, które się wypowiadają, często popełniają zasadniczy błąd - mówią do masy ludzi, ponieważ widzą tłumy. Trzeba pamiętać, by mówić do każdego z osobna, aby do każdego trafić. Porozumienie z inną osobą uzyskujemy wtedy, gdy patrzymy sobie w oczy. Kiedy patrzymy komuś prosto w oczy, podkreślamy pewność siebie. Ponadto im dłużej wymieniamy się z kimś spojrzeniami, tym bardziej możemy być pewni jego szczerości. Gdy oczy “latają” nam po pomieszczeniu, wtedy okazujemy, że jesteśmy zainteresowani czymś innym, że jesteśmy wrogo nastawieni do kogoś, bądź że wyrażamy w ten sposób np. zaloty. Jeśli występujesz przed małą grupą ludzi, możesz patrzeć w oczy każdemu po kolei, natomiast jeżeli grupa jest większa, skacz wzrokiem po wybranych osobach. Nie rób tego zbyt szybko – patrz w oczy około 3 sekund. Dzięki temu słuchacze będą czuli, że mówisz prosto do nich. Jest to bardzo ważne, jeżeli chcesz, by słuchacze cię słuchali i byli tobą zainteresowani.
Rób pauzy
Pauza wzbudza zainteresowanie wśród widowni. Wzbudza napięcie. Dzięki temu słuchacze są zaciekawieni tematem. Nie musisz gnać z tekstem. Staraj się mówić tak, by wszyscy to zapamiętali.
Powtarzanie elementów wypowiedzi
Powtórzenia stosuje się wtedy, gdy wymaga tego odbiorca wypowiedzi lub jej przedmiot. Niejednokrotne powtarzanie o czym była mowa jest celowe, służy lepszemu przekazaniu treści. Jednak w przypadku powtarzania wyrazów, które nie służą naszej wypowiedzi, należy je uznać za niewłaściwe. Zamiast powtórzeń warto używać wyrazów bliskoznacznych lub zaimków. Możemy stosować powtórzenia zdań. Wtedy nasi słuchacze uznają to za celowe powtórzenie, ale lepiej ich unikać, ponieważ mogą świadczyć o nieporadności mówiącego.
Bibliografia
Pozycje zwarte
M. Kuziak Jak mówić, rozmawiać, przemawiać?. Wydawnictwo Park Sp. z o.o, Bielsko Biała 2005
Źródła internetowe
M. Pasterski (2009), 16 sposobów na świetne wystąpienie publiczne,
http://michalpasterski.pl/2009/12/16-sposobw-na-swietne-wystapienie-publiczne-12/
M. Pasterski (2009),16 sposobów na świetne wystąpienie publiczne, 2/2, http://michalpasterski.pl/2009/12/16-sposobw-na-swietne-wystapienie-publiczne-12/
(2005), 10 wskazówek jak przeprowadzić udane wystąpienie publiczne, http://psychologia-perswazji.pl/art-10wskazowek-dla-mowcy.php
Życzę udanych wystąpień!
Małgorzata Lis
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz